Ik ben vroeg wakker vanmorgen en besluit vandaag een lange boswandeling te gaan maken. Binnen een mum van tijd heb ik een mok dampende dark roast koffie en een bord brinta met krenten klaargemaakt. Het ontbijt valt goed en met een gevulde maag trek ik de gordijnen open. Wat een prachtige dag, windstil, nevel en kil. Ik draai het slot van de buitendeur achter me dicht en loop met grote passen richting het bos. Het bos is niet ver gelegen van de nederzetting waar ik woon zodat ik binnen vijf minuten de doordringende geur van de abiete opsnuif die volop met de wortels in de vruchtbare grond van het bos verankerd staat. Het zijn de gebruikelijke bosgeluiden om me heen die ervoor zorgen dat ik me hier zo thuis voel. Een klein briesje langs de dennenbomen, het kraken van de takken, de vrolijke flierefluiters in de lucht, het geritsel van dode bladeren waarover schichtige eekhoorntjes tippelen, stromende beekjes, en het gekrijs van een tochtig everzwijn. Na een uurtje wandelen zie i...