Het is een prachtige herfstdag. Een dag die vraagt om de bossen in te trekken en wat ik dus ook doe. Alle unique selling points van een schitterend herfstwoud zijn samengebald op die enkele vierkante kilometers waar ik mijn wandeling doe. De geur van anijs, veroorzaakt door de eerste nachtvorst, mengt zich met de geur van eucalyptus, paddestoelen en mossen. Het verstilde loofwoud schudt de bont gekleurde bladeren van de takken. Ik hoor geluiden van bronstige, burlende edelherten, gravende everzwijnen, over bladeren en takjes trippelende eekhoorns en het gekras van gitzwarte raven die als gevleugelde duivels door het bos vliegen. Ik heb de schoonheid van het herfstbos al zo vaak mee mogen maken, maar het verveelt nooit. Plotseling, en toch ook niet verrassend, staat hij daar. Grijs, rijzig, oud met een lange baard. Ik ben hem al vaker tegengekomen en iedere keer etaleert hij weer een spoor van wijsheid en blijf ik achter met de vraag : Was dit echt of heb ik gedroomd? ‘Kun je je een...
Om onduidelijke redenen ben ik in dit stadje beland. Het is liefde op het eerste gezicht. De verweerde barokke gevels, de door paardenwagens kapot gereden kasseien, de duistere stegen en door monumentale bomen omzoomde lanen sober verlicht door ouderwetse straatlampen en de in de straten hangende nevel, het maakt een onuitwisbare indruk op me. Het stadje is gelegen aan de rand van een uitgestrekt vochtig heidegebied vol met vennen. Ongeacht welk tijdstip, je voelt bij tijd en wijle de kille lucht vanuit de afgelegen gronden deze buitenpost instromen. Het is stil op straat en in de steeg waar ik nu loop is zelfs geen mens te bekennen. De mist is in dit steegje blijven hangen en ik zie niet verder dan een meter of vijf. Halverwege stuit ik op een winkeltje. Curiositeitenwinkel staat er op een bord welke boven een groene houten deur hangt. Ik draai de koperen deurknop om en terwijl de deur open gaat tingelt er een deurbel. Ik schud de sneeuw van mijn jas en kijk in het rond. Het w...