Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

The Truman Show

  U bent ongetwijfeld bekend met de film The Truman Show. Een van de mooiste scènes vindt plaats in de keuken van Truman. Er ontvouwt zich een alledaags gesprek plaats tussen Truman en zijn vrouw of hij, ik meen chocolademelk, wil. Ze pakt een Nesquick-achtige verpakking en begint de unique selling points van het product op te lepelen alsof ze onderdeel van een reclamespot is. Daarbij kijkt ze Truman niet aan, maar staart ze langs hem heen naar een denkbeeldig punt op een muur. Op dat moment begint het bij Truman te knagen en krijgt hij het idee dat er iets niet klopt, dat hij onderdeel is van iets vreemds. Onbewust knaagt het bij mij ook al een tijd en vanaf vandaag ben ik er haast zeker van dat er iets niet klopt. Wanneer is het knagen eigenlijk (onbewust) begonnen? Jaren geleden vermoed ik, bij het bedrijf waar ik toen werkte en dat niet lang daarna op de fles ging. ( Uitermate onderhoudend beschreven in :  Werkloos  ) Ik had een collega en die was zo scheel als het ma...
Recente posts

De Terugreis

 Beste lezer, In mijn schrijfsel  De Put.  Heeft u kunnen lezen dat ik in een alternatieve waarheid ben beland. Is deze waarheid wel alternatief? Is een waarheid niet iets wat jij ervaart en waar geen alternatief voor mogelijk is? Dit is het vraagstuk dat de Gandalf look-a-like mij voorlegde.  U was heel duidelijk in uw reactie beste lezer. U wilde een cliffhanger, vervolg, uitkomst, of hoe je het ook wilt noemen. Ik pak de draad op als ik over de eindeloze, lege vlakte van klei loop en geef een kort verslag van wat mij is overkomen. Langzaam beginnen de laatste krachten uit me weg te vloeien. Overdag slaap ik en gedurende de nacht verplaats ik me. Op de vroege morgen lik ik de dauw op van de rotsen waar ik onder slaap. Eten is een ander verhaal, er groeit niks op deze schrale grond en ik probeer me in leven te houden met de klei die ik van de grond schraap. Ik maal de klei fijn tussen mijn tanden waarna ik deze voorzichtig via mijn slokdarm naar mijn maag laat zakke...

De Misantroop

  Voor sommige mensen is het glas altijd halfvol en voor sommige mensen is het glas altijd halfleeg. Mijn glas is altijd volkomen leeg. Ik word badend in het zweet wakker. Ondanks de zwarte overgordijnen in de slaapkamer brandt de zon er onbarmhartig doorheen. Het zou vandaag een koele, bewolkte dag worden volgens het KNMI. Ik had er al weinig vertrouwen in, die prutsers zitten er altijd naast. Ontbijt. Uiteraard, waarom niet? Bambix zat, maar de melk is bijna op. Ik heb nog net genoeg voor een kop koffie. Helaas, ik had niet anders verwacht, de koffie is ook op. Maar even naar de supermarkt, dan haal ik meteen avondeten. Het zal wel weer allejezus druk zijn. Het is weekend en dan gaat het gepeupel massaal inslaan. Nou, wat zei ik je? Zo druk heb ik het zelden gezien. Snel een rondje maken en dan naar de kassa. Ai, ai er staat een rij van minstens tien mensen. Toch maar naar de zelfscan kassa. Pasta, groente, saus, melk en geraspte kaas, geen afwijkende combinatie lijkt me. Het bli...

De Put.

  Een tijd geleden zat ik voor mijn huis op een campingstoel te contempleren toen ik in de verte een  rijzige mannelijk gestalte aan zag komen lopen. Niet geheel verrassend was hij in het bezit van een lange, grijze baard. ‘Is u aan het contempleren? ‘ vroeg hij aan me toen hij voor me stond. ‘Zeker,’ zei ik. ‘Soms is het gewoon even nodig.’ ‘Precies,’ zei hij. ‘Soms moet je de boel gewoon weer even overzien, hoe alles voor je in elkaar steekt, wat je perceptie is en wat jouw waarheid is in deze tijd van horizonvervuiling. ‘ ‘Hoe bedoelt u? ‘ ‘Dat van die horizonvervuiling?’ ‘Euh….nee. Eigenlijk alles wat u net zei.'  Hij ging naast me op de grond zitten, maar omdat hij zo rijzig was zaten we toch op dezelfde hoogte. ‘Ben je op de hoogte van de grot van Plato? ‘ ‘ Euh ja. Dat ken ik wel. ‘ ‘Ben je het met me eens dat voor zowel voor de geketenden in de grot, die de schaduwen van de mensen die achter hun voorbij lopen zien, als de passanten, die de geketenden in de grot zi...

De Lage Landen

  Ik ben woonachtig in de Lage Landen. Dit gebied is gelegen in het uiterste noordwesten van Europa. De Lage Landen wordt door de Fransen Les Pays Bas genoemd en dat bevreemdt me aangezien het gebied hoog in het Avondland gelegen is. Een andere benaming voor het gebied is Nederland waarbij het woord neder verwijst naar laag. Ook zo'n vreemde gewaarwording. Woorden schieten tekort om de schoonheid van Nederland – de Lage Landen, ingesloten door de Noordzee en de Atlantische oceaan en in het zuiden grenzend aan Engeland, te omschrijven, maar ik zal het toch proberen. Taalkundig heeft het land een meervoud en een enkelvoud, om het even hoe u het wilt gebruiken. Ik woon in de Lage Landen in de Lage Landen, maar als u vindt dat ik in Het Lage Land in de Lage landen woon dan is dat uw goed recht. Nederland heeft een indrukwekkende kustlijn die laveert tussen ruig en pittoresk. De Lage Landen zijn bergachtig en hebben alleen in het midden een wat vlakkere strook. Hier zijn de twee grootst...

Paradoxen

  Een paradox is een schijnbare tegenstelling. Het bestaat uit twee dingen die op het eerste gezicht niet kunnen. Voorbeelden zijn de uitspraken Minder is meer   - Kalm aan, en rap een beetje! – Weinig alcohol kan teveel zijn – Schrijven is de kunst van het schrappen . U herkent het ongetwijfeld. In eerste instantie lijkt het niet te kloppen, maar als je het op je in laat werken dan zie je dat het wel klopt. Paradoxaal betekent dat iets tegen de verwachting in is. Dit kan een uitspraak zijn – Iemand is stoer en zachtaardig – of een situatie – Ik ben flink gebruind op 3000 meter hoogte op de gletsjer tussen het sneeuw en het ijs. Voorts bestaat er ook nog de omgekeerde paradox. Een tegenstelling die op het eerste gezicht wel mogelijk lijkt te zijn. Een voorbeeld is de hypotheekadviseur die u heeft geadviseerd een extra hypotheek te nemen omdat dit financieel interessant is. U betaalt zich scheel aan de extra hypotheek en rente terwijl u er in tijden van stijgende huizenprijze...

Babylonische spraakverwarring

  U heeft het ongetwijfeld ook wel eens meegemaakt. Dat je een gesprek met iemand hebt en dat het niet loopt. Niet dat je elkaar niet mag, maar je zit beiden op een totaal andere golflengte. U begrijpt elkaar niet. Ik heb aan de lopende band van dit soort gesprekken en het vervelende is dat het altijd aan mijn gesprekspartner ligt. Is het nu zo moeilijk om een beetje duidelijk te communiceren? Moedeloos word ik ervan. Afgelopen week had ik ook weer zo’n gesprek. Het was een prachtige zaterdag. De zon scheen niet, er hing nevel in de lucht en de temperatuur bleef bij gestaag vallende motsneeuw op minus drie graden steken. Een perfecte dag voor een verkwikkende middagwandeling. Terwijl ik met een brede glimlach in de vrieskou langs de tochtige rivier liep zag ik diverse mensen met hun hoofden diep in hun kragen gedoken rondscharrelen . Ze keken allesbehalve blij terwijl het toch zo’n mooie dag was. ‘Hallo! Hallo!’ hoorde ik achter me. ‘Ben je het echt?’ Ik draaide me om en keek in de...