Hersenspinsels van Raymond Swaep, de eenzame fietser.

Als ik ergens een broertje dood aan heb dan is het aan pretentieuze mensen. Ze stralen arrogantie en hooghartig gedrag uit en wanen zich een alwetende orakel. In de praktijk blijkt dat echter toch telkens weer flink tegen te vallen. Dagelijks kom je dit soort heikneuters tegen en het zou een dagtaak vergen een ieder van repliek te dienen. Pretentieus gedrag uit zich in het zogenaamd bezitten van veel kennis omtrent onderwerpen als bijvoorbeeld architectuur, kunst, literatuur en wijn. Een ontmoeting met een pretentieus persoon ontaardt bij mij vaak in een frontale botsing. Wel behept met gedegen kennis sla ik de pretentieus met keiharde feiten om de oren. Na de oorwassing druipen ze gedesillusionneerd af. Steevast is mijn reactie : Pretenties? Pas moi. “ Pretentieus gedrag uit zich in vele vormen en verbindt zich met diverse onderwerpen. Ik zal er enkele met u doornemen. Museum Een ideale plek om mensen met pretenties te ontmoeten is een museum. Het wemelt op deze plek van de

Vorige week zat ik   op een terras en achter me hoorde ik een knul lispelen dat hij een totaal ander mens was geworden na zijn zoveelste ontdekte stukken Superfood. Diverse zaden en groene substanties hadden voor hem de poort naar een heilzaam en gezond leven geopend. Aangezien ik zeer begaan ben met het wel en wee van de mens besloot ik me honderdtachtig graden te draaien en een blik te werpen op Mister Health. Normaliter niet snel van mijn stuk gebracht hapte ik nu binnen een nanoseconde als een vis op het droge naar adem. In plaats van het blozende gelaat van een frisse polderjongen keek ik in een smoelwerk dat verried vaker naar de bodem van de fles te staren dan naar de Schijf van Vijf. Twee holle ogen, hangend in een gezicht waar het laatste leven uit gezogen leek, staarden me aan. De horror werd enigszins gecamoufleerd door de onvermijdelijke hipsterbaard. Na mijn zoveelste confrontatie met een gezondheidsfreak met de uitstraling van een jaren tachtig junk stelde ik meze