Hersenspinsels van Raymond Swaep, de eenzame fietser.

  Ik ben een zeer ambitieus mens en haal elke dag weer het beste uit mezelf. Iedere dag pomp ik de nodige kennis in mijn hoofd en deze belezenheid heeft ervoor gezorgd dat ik een oneindig brede horizon heb. Op de een of andere manier heeft deze belezenheid weinig raakvlakken met het duffe werk dat ik meestal doe. Met andere woorden :  de belezenheid blijft totaal onzichtbaar. Ook in het bedrijf waar ik jaren geleden werkzaam was trad die onzichtbaarheid op de voorgrond. Ik werd naar een korte cursus “ ambitie tentoonspreiden “ gestuurd. Het groepje bestond uit zeven mensen. Ik en zes her en der in den lande opgescharrelde ambitieloze organismen uit diverse organisaties. Ze straalden wel ambitie uit. Blije gezichten en gekleurde mantelpakjes maakten van de dames personages in een niet passende omgeving. De mannen waren ook zeer voorspelbaar gekleed. Nadat na jaren de afzichtelijke driekwart broek uit het straatbeeld was verdwenen werden we geteisterd door een nieuwe look die vooral werd

  Wat zijn het toch prachtige tijden. Ik zat zonet op de fiets om een handvol broden te scoren toen ik werd gegeseld door een hartverwarmende hagelpartij. De wind veegde de donkergrijze luchtpartijen van links naar rechts en de kale takken van de beuken, iepen en eiken zwiepten heen en weer dat het een lieve lust was. Bij de bakker kwamen de overheerlijke geuren van speculaas, pepernoten en borstplaat me tegemoet. De Goedheiligman is vorige week ongeschonden in Gorinchem aangekomen en niets weerhouden hem en zijn Pieten ervan om er weer een fantastisch feest van te maken. U gaat de komende dagen ongetwijfeld diverse gedichten maken en hier wil ik het even kort met u over hebben. Om uw gedichten ietwat meer diepgang te geven heb ik voor u deze tip : Schrijf de gedichten in de eerste persoon enkelvoud, laat de Sint spreken vanuit zijn gevoel, laat hem zijn psyche tonen.   Er is uiteraard niks mis met de aanvang Sint zat te denken wat hij jou zou schenken . Het creëert echter enige af

Wij hebben een kater. Hij heet Kylo en het is een prachtig beest. Zijn vacht is gitzwart en glanst als zwarte onyx. Kylo, redelijk stevig gebouwd, is zowel vechtmachine als knuffelbeest. Hij is nogal territoriaal gericht en duldt geen andere kat, gevogelte of enig ander soort organisme in zijn buurt. Zijn territorium omvat ons huis, onze tuin en het liefst nog een paar andere tuinen erbij. Het is een paar keer goed fout gegaan met andere katten maar sinds Kylo volwassen is wagen zich nog maar weinig andere katten in onze tuin. Dat kun je niet van de duif zeggen. Duiven staan vooral bekend als ranzig, apathisch en ontzaglijk dom. Het zijn zeker niet de wonderkinderen van het dierenrijk. Op de een of andere manier stoten ze zich steeds weer aan dezelfde steen. Het aantal keren dat ik een duif uit onze tuin heb moeten verjagen om diens vege lijf te redden zijn talloos. Een tijdje geleden ging het vreselijk mis. Ik was verdiept in een stuk hoogwaardige literatuur toen ik het geluid van r