Hersenspinsels van Raymond Swaep, de eenzame fietser.

  “Twee keer een overtocht, dat is dan samen zeven euro en vijftig cent mijnheer.“ “ Zeven euro vijftig voor twee tickets mijnheer.“ “ Euh….Sorry? Wat? “ “Voor de overtocht. Zeven euro vijftig.“ “Ja natuurlijk. Hier. Ik was even aan het dagdromen.“ “Zijn we weer op aarde eenzame fietser?,“ hoor ik achter me. Ik draai me om en kijk in het lachende gezicht van Ome Beertje. Op zijn blakende hoofd zit een pet van Sankt Pauli. “Je zat zeker weer in een andere dimensie,“ grijnst hij. “Een soort van Ome Beertje hahaha." Ome Beertje is mijn grote vriend. We kennen elkaar al zo lang dat we eigenlijk niet meer weten wanneer we in elkaars leven zijn verschenen. We hebben dezelfde humor en houden beide van contempleren. Ome Beertje beheerst het contempleren tot in de finesses en heeft mij er veel over geleerd. “De mens is een dwaasheid “ zeggen we altijd. “De mens wil altijd meer, maar meer is niet altijd beter.“ zeggen we ook vaak. Ondanks het feit dat de mensen steeds maar o

We zitten weer in de mooiste periode van het jaar. De dagen zijn kort en guur en de huizen en straten zijn vergeven van sfeerverhogende kerstlichten. Nog twee en een halve week en dan vieren we de geboorte van de Gezalfde. Over deze twee dagen wil ik het even met u hebben. Niet speciaal over de Gezalfde, maar over het kerstdiner. Het kerstdiner is voor veel mensen het hoogtepunt, maar voor nog meer mensen het dieptepunt van het jaar. In juni krijgen ze bij het idee alleen al rode vlekken in de nek. Wees gerust. Ik neem u dit jaar bij de hand zodat uw kerstdiner dit jaar een grandioos succes gaat worden.   We kennen ze allemaal wel, de klassieke kerstgerechten. Ik denk dan aan Beef Wellington, gestoofde eendenbout, met appels en kastanjes volgestouwde kalkoen, gemarineerde zalm, garnalencocktail, varkenshaas, rollade, tutti frutti, ossenhaas, pasteitjes, paling in het groen, chocolademousse en ga zo maar door. Prachtige gerechten die echter ook veel voorbereiding en stress veroorzaken