Doorgaan naar hoofdcontent

Rolmodel

 



Ik bekijk mezelf in de spiegel en zie dat ik me al een flinke tijd niet heb geschoren. Jeetje, wat zie ik er klote uit, ik lijk wel een oude, afgeleefde vent. Mijn gezicht is asgrauw, mijn huid rimpelt en mijn baard hangt als een droge deken naar beneden. Het liefst kruip ik in mijn bed, maar ik heb een afspraak. Een afspraak waar ik niet onderuit kan komen.

Ik trek mijn jurk aan, zet mijn hoofddeksel op, pak mijn verfomfaaide speer en loop naar buiten, de straat op. Vandaag laat ik mijn huisdier thuis. Wat een volk om me heen. Nu al! Ik weet dat mijn uiterlijk de aandacht trekt, dat ik misschien geen rolmodel ben, maar is het godverdomme nu echt nodig om me na te roepen en achter me aan te lopen? Wat is dat gezeur trouwens toch om eten en lekkers? Ik ben toch geen wandelende supermarkt? Ga naar huis, ga je moeder om eten vragen! Ik word werkelijk krankjorem van dat gebedel. Wat is dat toch voor mentaliteit hier in deze negorij? Wat denken ze wel? Het geld groeit niet op mijn rug. Over moeders gesproken. Wat moeten deze van me? Ze willen zelfs hun kind in mijn handen duwen. Rot op! Rot toch allejezus op!!! 

Even kijken, Laan van Ons Welgenoegen nummertje 4. Volgens googlemaps nog tweehonderd meter. Gelukkig, ik ben er bijna. Ze blijven me maar achtervolgen. Zou het mijn baard zijn? Werkelijk geen idee. Even kijken, ja hier is het, nummer vier. Ik zal eens flink aankloppen. Hé, ik hoor wat achter de deur en kijk eens aan, de deur opent zich. Ooooh nee, niet weer zo’n moedertje. Wacht, ze wil wat zeggen. ‘Anne-Fleur! Bastiaan! Kom eens naar mama. Wat een verrassing. Je raadt nooit wie er voor de deur staat...............





SINTERKLAAS!!!

 

 


Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Trammetje 8

  Ik ben woonachtig in een stad die voornamelijk bekend staat om diens uiterlijk van glas en staal. Als niets ontziende speren schieten torens van glas, staal en beton de lucht in. Toch heeft mijn stad oude wijken waar de geschiedenis nog voelbaar en zichtbaar is. Een van die wijken is het Oude Noorden. Deze wijk is gelegen tussen de Noordsingel, de Bergweg, Noorderkanaalweg, Soetendaalsekade, Zwaanshals, Zwaanshalskade en de Zaagmolenkade. Een nauwe stadswijk omringd door een gordel van groen langs de Rotte en de Noordsingel. E r is iets met deze wijk. Als er afscheid wordt genomen van de zomer en de dagen korter en korter worden gebeuren er dingen die niet te begrijpen zijn. Mensen die het hebben meegemaakt en het hebben proberen te verklaren zijn volkomen krankzinnig naar het gekkenhuis afgevoerd. Hoewel ik zelf nooit getuige ben geweest van vreemde gebeurtenissen kan ik me daar wel iets bij voorstellen. Vooral als ik tegen zonsondergang op één van mijn lievelingsplekken sta: op...
Een reactie posten
Meer lezen

De Vieze Mensen

Elk jaar zie ik weer met angst en beven de zomer tegemoet. Ik haat de zomer. Het is vaak warm, droog en licht en ik hou meer van kou, vocht en donker. Ik ben dat oeverloze gezwam als de zon weer een paar dagen schijnt in de zomer ook zo zat.   ´ Lekker weer zeg.´ ´ Zeker! Het is genieten. ´ ´Heerlijk dadelijk terrasje pakken met een lekker glaasje wijn erbij. ´ ´Morgen lekker naar het strand. ´ ´Ik was er zo aan toe. ´ ‘ Van die regen word je maar sombertjes. ‘ ‘ We hebben dit wel verdiend. ‘ Mijn angst voor de zomer komt   ook door de gedragsverandering bij veel mensen. Als een ontpopte rups gooien ze bij een temperatuurtje van vijfentwintig graden of meer de kleding van zich af. Tijdens mijn vele fietstochtjes boven de vijfentwintig graden zie ik ze aan alle kanten tevoorschijn komen, de half blote mensen,………..de Vieze Mensen. Ik zet een paar situaties voor u op een rij waarbij het ontmoeten van Vieze Mensen gegarandeerd is. Pleziervaart...
Een reactie posten
Meer lezen

De Lage Landen

  Ik ben woonachtig in de Lage Landen. Dit gebied is gelegen in het uiterste noordwesten van Europa. De Lage Landen wordt door de Fransen Les Pays Bas genoemd en dat bevreemdt me aangezien het gebied hoog in het Avondland gelegen is. Een andere benaming voor het gebied is Nederland waarbij het woord neder verwijst naar laag. Ook zo'n vreemde gewaarwording. Woorden schieten tekort om de schoonheid van Nederland – de Lage Landen, ingesloten door de Noordzee en de Atlantische oceaan en in het zuiden grenzend aan Engeland, te omschrijven, maar ik zal het toch proberen. Taalkundig heeft het land een meervoud en een enkelvoud, om het even hoe u het wilt gebruiken. Ik woon in de Lage Landen in de Lage Landen, maar als u vindt dat ik in Het Lage Land in de Lage landen woon dan is dat uw goed recht. Nederland heeft een indrukwekkende kustlijn die laveert tussen ruig en pittoresk. De Lage Landen zijn bergachtig en hebben alleen in het midden een wat vlakkere strook. Hier zijn de twee grootst...
Een reactie posten
Meer lezen