Belofte maakt schuld en bij deze los ik mijn “schuld ” in. In mijn laatste betoog heb ik u beloofd het fenomeen hipster te behandelen en te verklaren waarom deze modegril zoveel irritatie bij me oproept. Er zijn vele beschrijvingen die het woord hipster dekken. Mijns inziens komt onderstaande beschrijving het meest in de buurt van wat de hipster nu eigenlijk van zichzelf vindt.
“ Een creatieve, zelfbewuste urban twintiger, dertiger of veertiger die sociaal en maatschappelijk zeer bewust in het leven staat en afstand probeert te scheppen van de mainstream cultuur middels het gebruik van vintage spullen en kleren. Daarbij dragen ze compromisloze en onvoorwaardelijke liefde uit voor de mens en proberen ze de aarde middels het consumeren van verantwoord bereid voedsel te redden”.
De hamvraag is nu of de hipster daadwerkelijk de non-egocentrische, hoogst originele redder van de wereld en de mensheid is. Ik kan u vertellen dat ik het antwoord al weet. Om de column echter niet al te kort te maken wil ik enkele speerpunten met u doornemen en u hierover mijn mening geven.
De speerpunten die ik wil behandelen zijn :
• Culinair
• Kapsel/baard
• Muziekkeuze
• Maatschappelijk bewustzijn
Eerlijkheidshalve dien ik u mee te delen dat in mijn geval voornamelijk het mannelijk geslacht bij de term hipster in beeld komt. Dat zou kunnen door een overkill aan foto’s van hipstermannen in onze maatschappij, of door het ontbreken van een duidelijk beeld van de vrouwelijke hipster. Dit verklaart misschien het overwicht van het mannelijke aspect in mijn betoog. Tevens wil ik uiteraard niet alle hipsters over één kam scheren. De pioniers van deze stroming wil ik wel alle “credits ” geven. Ik hou me bezig met de grote aanwas in de jaren na de pioniersfase.
Culinair
Ondanks het feit dat de meeste hipsters niet wetenschappelijk geschoold zijn op het gebied van gezondheid en voeding weten ze feilloos aan te geven wat u moet eten en drinken om gezond en zorgeloos een leeftijd te bereiken welke minimaal boven de tachtig jaren ligt. Daarbij wordt de Schijf van Vijf vervangen door substanties waarvoor een gemiddelde hamster zijn hol niet uit zou komen.
Het product quinoa is met veel tam tam als een van de eerste Superfoods omarmd door de hipsters. Quinoa is een plant waarvan de zaadjes kunnen worden gegeten. Deze plant komt voor in het Andesgebergte, onder andere in Columbia, Peru en Equador. Ik vind het vreemd dat dit soort producten altijd van ver moet komen. Blijkbaar werkt het zo dat dingen interessanter zijn als ze uit exotische streken komen. De nozem, hier knetterstoned hangend in een portiek, is in dezelfde hallucinerende sferen in Tibet een mediterende monnik. Ik hoop dat u nooit quinoa heeft gegeten, het is namelijk niet binnen te houden, gortdroog en volkomen smakeloos als het is. Ik heb wel eens na een avondje doorzakken een enorme hongerklap gekregen. Ik had niks in huis en besloot een schaaltje kattenbrokken weg te spoelen met hete thee. De smaakbeleving van quinoa kan niet in de schaduw staan van wat ik deze avond ervoer.
Zoals met ieder nieuw Superfood wordt het door de marketeer met veel bombarie op de markt gezet. Het unique selling point van quinoa is het volk de Inca’s. Dit volk zou en masse aan de quinoa hebben gezeten, het ultieme bewijs van de heilzame werking van dit door de Heiland geschonken geschenk. Zou de knurft van een marketeer er stil bij hebben gestaan dat de Inca’s uitgestorven zijn en dit misschien niet was gebeurd als quinoa daadwerkelijk zo gezond zou zijn?
Voorbeelden van wat hipsters nog meer verorberen zijn onder andere Goji bessen, zeewier en kokosmelk/olie. Aan sommige producten worden extreme eigenschappen toegedicht zoals het bevatten van vijftien keer zoveel vitamine C dan in een sinaasappel. Een eigenschap waar je niet zoveel aan hebt aangezien anderhalve sinaasappel toereikend is voor de vitamine C behoefte per lichaam per dag. De rest wordt afgebroken en verlaat je lichaam via je urine. Ik ben dol op vitamine C en iedere keer als ik in het bos struin dan pluk ik een handjevol naalden van de Pseudotsuga mensiezii, de douglasspar, en zet van deze met vitamine C gevulde naalden een heerlijke kop thee. Hipsters kom ik niet tegen in het bos, waar de Superfoods echt voor het oprapen liggen. In bossen breken de hipsters af. Kokos, in de vorm van melk, vet en olie schijnt je bloed te reinigen. Er valt echter na het openen van een gemiddeld blikje kokosmelk weinig meer te reinigen, aangezien door de zeer onhandige, scherpe dekseltjes een slagaderlijke bloeding op de loer ligt. De producenten en handelaren lachen zich rot en vragen woekerprijzen voor producten die zelfs niet werden geserveerd in de Goelags. De hipster blijft deze onzin letterlijk en figuurlijk slikken omdat hij voor de buitenwereld die bewuste wereldverbeteraar wil zijn. Helaas moet ik de conclusie trekken dat de hipster op culinair gebied een minnetje scoort.
Kapsel/baard
De hipster is voornamelijk te herkennen aan zijn baard en kapsel. Ik moet toegeven dat ik de baarden bij het begin wel grappig vond. Strakke baarden met tierelantijntjes die we sinds de hoogtijdagen van het Tsarisme niet meer hadden gezien. Prachtige krulsnorren modelleren het geheel tot een waar kunstwerk. De pret was echter van korte duur. De volgers wilden ook zo’n baard en binnen de kortste tijd waren de straten vergeven van heikneuters met een getrimde baard en een quasi nonchalante look. Deze stakkers waren echter verre van nonchalant. Over ieder baardhaartje was nagedacht. Het "Chris Zegers syndroom “ had zijn intrede gedaan. Dit vraagt om enige uitleg. Het kapsel van Chris Zegers ziet er op het eerste gezicht zeer spontaan en nonchalant uit. Dit is echter slechts schijn, over iedere millimeter is nagedacht. Zijn kapsel ziet er “georganiseerd in de war “uit. Het schijnt een knappe kerel te zijn, zelfs mijn vriendin beaamt dat. Ik vind het echter lastig iemand zo te omschrijven die het gezicht heeft van een uitgedroogde lederen zadeltas. Zo is het ook met de hipster. Zijn nonchalante look moet hem een bohémien-achtige uitstraling geven. Het tegenovergestelde is echter bewerkstelligd, het is de uitstraling van een verkrampt, door dogma's geketend nietszeggend stuk factotem.
Na de baard liet de knot zich zien en sindsdien ben ik niet meer gestopt met lachen. Mijn “finest moment “beleefde ik op een van mijn zware dagen in het zwembad. Hartkrampen, veroorzaakt door de stroom van ergenissen die mijn zwembadgenoten bij me opwekten, verdwenen als sneeuw voor de zon toen een hipster voor me zwom. U kunt het zich misschien niet voorstellen, zijn knotje raakte tijdens het zwemmen uit de knoop. In plaats van het zwembad uit te sluipen en ergens achteraf anoniem de knot te fatsoeneren, besloot deze “ held ”al zwemmend het ding te repareren. Ik kan u verzekeren dat de blik op iemand die met één arm de schoolslag doet en met een andere arm een knot probeert te maken de slappe lach voor minstens acht dagen oplevert. Helaas moet ik concluderen dat op het gebied van kapsel/baard de hipster ook een minnetje scoort.
Muziekkeuze
Bij een levensstijl die iedere associatie met mainstream wil wegnemen verwacht je een scala aan verrassende en interessante muziekkeuzes. Vaak lees je dat hipsters naar alternatieve muziek luisteren. Dit schept verwachtingen en aangezien ik zelf ook niet vies ben van een alternatief deuntje was mijn interesse snel gewekt. Hoe ontnuchterend is dan die koude douche die je over je heen gestort krijgt als je je verdiept in de muziek waar hipsters naar luisteren. Een groot deel van het hipstervolk luistert in "trendy " clubs naar muziek van zwaar overschatte dj’s. Feitelijk heeft dit kinderlijke geluid niks met muziek te maken. De dj’s produceren geluiden die rechtstreeks uit een flipperkast lijken te komen en waarbij de hipstertjes massaal hun handen in de lucht werpen met hun duizenden vriendjes en vriendinnetjes. Mainstreamer kun je het niet krijgen. Een pastoraal klinkend pareltje waarvan de melodieën rechtstreeks uit een brandend kampvuur in een afgelegen donker woud lijken te komen is iets wat ver buiten bereik van de hipster ligt. Het liefst consumeert hij of zij hapklare brokken vergezeld met een trendy image en op de markt gedumpt door op geld beluste muziekfabrieken. Als ik de hipster vertel dat ik op zijn of haar leeftijd bijvoorbeeld luisterde naar The Cocteau Twins, wiens magistrale nummer Grail Overfloweth op hun debuutalbum Garlands me, zonder inneming van stimulerende of hallucinerende middelen, een gevoel van volmaakte spiritualiteit gaf, dan hebben ze uiteraard geen idee waar ik het over heb. Helaas moet ik de hipster op basis van hun muziekkeuze een zeer dikke min geven.
Maatschappelijk bewustzijn
Omdat de hipster op bovenstaande terreinen niet heeft voldaan zouden ze zich nog lichtjes kunnen revancheren op het terrein van maatschappelijk bewustzijn. Hier slaan ze echter de plank volkomen mis. De hipster meent het alleenrecht hier op te hebben. Hij of zij zou zich daadwerkelijk bekommeren om bijvoorbeeld de milieuproblematiek. Dan doen ze echter voornamelijk bij hun “hier moet je gezien worden borrels”. Met een gemiddelde van minimaal acht vliegbewegingen per jaar kun je een hipster niet echt groen noemen, maar meer een exponent van een groep die een bovengemiddelde CO2-voetafdruk achterlaat op onze aarde. Ze menen ook alles van andere culturen te weten en te begrijpen. Dat heb ik ook altijd vreemd gevonden. Ik ben dol op andere culturen, ik ga graag op onderzoek uit. Ik weet echter niet alles en sommige dingen begrijp ik ook niet. Dat maakt mij een mens. De hipster doet ons echter geloven dat hij of zij de hele culturele wereld in zijn binnenzak heeft. Misschien op de praatstoel, maar niet als ze zich weer terugtrekken in hun kleine, bekrompen wereldje. Helaas moet ik de hipster op basis van hun maatschappelijk bewustzijn een dikke min geven.
Na mijn betoog kunnen we een eindbalans opmaken. Uiteraard zijn er meerdere speerpunten die te gebruiken zijn voor onze analyse. Ik ben van mening dat we aan de hand van hierboven behandelde punten tot een realistische, meer tegen de waarheid aanschurkende definitie van een hipster komen.
Een hipster is een leeghoofdig mens die door gebrek aan visie en persoonlijkheid verkrampt zich een alternatieve levensstijl probeert aan te meten om de wereld te laten zien een afkeer te hebben van de mainstream cultuur. Aangezien het hen echter totaal ontbreekt aan enige kennis van zaken en originaliteit slaan ze keer op keer een modderfiguur en ontwikkelen ze zich juist tot voorlopers van de mainstream cultuur. Hierdoor zijn ze verworden tot de natte droom van menig marketeer die de zich door de trechter van het leven worstelende hipster ziet als een ideale prooi overbodige hippe producten te slijten.
“ Een creatieve, zelfbewuste urban twintiger, dertiger of veertiger die sociaal en maatschappelijk zeer bewust in het leven staat en afstand probeert te scheppen van de mainstream cultuur middels het gebruik van vintage spullen en kleren. Daarbij dragen ze compromisloze en onvoorwaardelijke liefde uit voor de mens en proberen ze de aarde middels het consumeren van verantwoord bereid voedsel te redden”.
De hamvraag is nu of de hipster daadwerkelijk de non-egocentrische, hoogst originele redder van de wereld en de mensheid is. Ik kan u vertellen dat ik het antwoord al weet. Om de column echter niet al te kort te maken wil ik enkele speerpunten met u doornemen en u hierover mijn mening geven.
De speerpunten die ik wil behandelen zijn :
• Culinair
• Kapsel/baard
• Muziekkeuze
• Maatschappelijk bewustzijn
Eerlijkheidshalve dien ik u mee te delen dat in mijn geval voornamelijk het mannelijk geslacht bij de term hipster in beeld komt. Dat zou kunnen door een overkill aan foto’s van hipstermannen in onze maatschappij, of door het ontbreken van een duidelijk beeld van de vrouwelijke hipster. Dit verklaart misschien het overwicht van het mannelijke aspect in mijn betoog. Tevens wil ik uiteraard niet alle hipsters over één kam scheren. De pioniers van deze stroming wil ik wel alle “credits ” geven. Ik hou me bezig met de grote aanwas in de jaren na de pioniersfase.
Culinair
Ondanks het feit dat de meeste hipsters niet wetenschappelijk geschoold zijn op het gebied van gezondheid en voeding weten ze feilloos aan te geven wat u moet eten en drinken om gezond en zorgeloos een leeftijd te bereiken welke minimaal boven de tachtig jaren ligt. Daarbij wordt de Schijf van Vijf vervangen door substanties waarvoor een gemiddelde hamster zijn hol niet uit zou komen.
Het product quinoa is met veel tam tam als een van de eerste Superfoods omarmd door de hipsters. Quinoa is een plant waarvan de zaadjes kunnen worden gegeten. Deze plant komt voor in het Andesgebergte, onder andere in Columbia, Peru en Equador. Ik vind het vreemd dat dit soort producten altijd van ver moet komen. Blijkbaar werkt het zo dat dingen interessanter zijn als ze uit exotische streken komen. De nozem, hier knetterstoned hangend in een portiek, is in dezelfde hallucinerende sferen in Tibet een mediterende monnik. Ik hoop dat u nooit quinoa heeft gegeten, het is namelijk niet binnen te houden, gortdroog en volkomen smakeloos als het is. Ik heb wel eens na een avondje doorzakken een enorme hongerklap gekregen. Ik had niks in huis en besloot een schaaltje kattenbrokken weg te spoelen met hete thee. De smaakbeleving van quinoa kan niet in de schaduw staan van wat ik deze avond ervoer.
Zoals met ieder nieuw Superfood wordt het door de marketeer met veel bombarie op de markt gezet. Het unique selling point van quinoa is het volk de Inca’s. Dit volk zou en masse aan de quinoa hebben gezeten, het ultieme bewijs van de heilzame werking van dit door de Heiland geschonken geschenk. Zou de knurft van een marketeer er stil bij hebben gestaan dat de Inca’s uitgestorven zijn en dit misschien niet was gebeurd als quinoa daadwerkelijk zo gezond zou zijn?
Voorbeelden van wat hipsters nog meer verorberen zijn onder andere Goji bessen, zeewier en kokosmelk/olie. Aan sommige producten worden extreme eigenschappen toegedicht zoals het bevatten van vijftien keer zoveel vitamine C dan in een sinaasappel. Een eigenschap waar je niet zoveel aan hebt aangezien anderhalve sinaasappel toereikend is voor de vitamine C behoefte per lichaam per dag. De rest wordt afgebroken en verlaat je lichaam via je urine. Ik ben dol op vitamine C en iedere keer als ik in het bos struin dan pluk ik een handjevol naalden van de Pseudotsuga mensiezii, de douglasspar, en zet van deze met vitamine C gevulde naalden een heerlijke kop thee. Hipsters kom ik niet tegen in het bos, waar de Superfoods echt voor het oprapen liggen. In bossen breken de hipsters af. Kokos, in de vorm van melk, vet en olie schijnt je bloed te reinigen. Er valt echter na het openen van een gemiddeld blikje kokosmelk weinig meer te reinigen, aangezien door de zeer onhandige, scherpe dekseltjes een slagaderlijke bloeding op de loer ligt. De producenten en handelaren lachen zich rot en vragen woekerprijzen voor producten die zelfs niet werden geserveerd in de Goelags. De hipster blijft deze onzin letterlijk en figuurlijk slikken omdat hij voor de buitenwereld die bewuste wereldverbeteraar wil zijn. Helaas moet ik de conclusie trekken dat de hipster op culinair gebied een minnetje scoort.
Kapsel/baard
De hipster is voornamelijk te herkennen aan zijn baard en kapsel. Ik moet toegeven dat ik de baarden bij het begin wel grappig vond. Strakke baarden met tierelantijntjes die we sinds de hoogtijdagen van het Tsarisme niet meer hadden gezien. Prachtige krulsnorren modelleren het geheel tot een waar kunstwerk. De pret was echter van korte duur. De volgers wilden ook zo’n baard en binnen de kortste tijd waren de straten vergeven van heikneuters met een getrimde baard en een quasi nonchalante look. Deze stakkers waren echter verre van nonchalant. Over ieder baardhaartje was nagedacht. Het "Chris Zegers syndroom “ had zijn intrede gedaan. Dit vraagt om enige uitleg. Het kapsel van Chris Zegers ziet er op het eerste gezicht zeer spontaan en nonchalant uit. Dit is echter slechts schijn, over iedere millimeter is nagedacht. Zijn kapsel ziet er “georganiseerd in de war “uit. Het schijnt een knappe kerel te zijn, zelfs mijn vriendin beaamt dat. Ik vind het echter lastig iemand zo te omschrijven die het gezicht heeft van een uitgedroogde lederen zadeltas. Zo is het ook met de hipster. Zijn nonchalante look moet hem een bohémien-achtige uitstraling geven. Het tegenovergestelde is echter bewerkstelligd, het is de uitstraling van een verkrampt, door dogma's geketend nietszeggend stuk factotem.
Na de baard liet de knot zich zien en sindsdien ben ik niet meer gestopt met lachen. Mijn “finest moment “beleefde ik op een van mijn zware dagen in het zwembad. Hartkrampen, veroorzaakt door de stroom van ergenissen die mijn zwembadgenoten bij me opwekten, verdwenen als sneeuw voor de zon toen een hipster voor me zwom. U kunt het zich misschien niet voorstellen, zijn knotje raakte tijdens het zwemmen uit de knoop. In plaats van het zwembad uit te sluipen en ergens achteraf anoniem de knot te fatsoeneren, besloot deze “ held ”al zwemmend het ding te repareren. Ik kan u verzekeren dat de blik op iemand die met één arm de schoolslag doet en met een andere arm een knot probeert te maken de slappe lach voor minstens acht dagen oplevert. Helaas moet ik concluderen dat op het gebied van kapsel/baard de hipster ook een minnetje scoort.
Muziekkeuze
Bij een levensstijl die iedere associatie met mainstream wil wegnemen verwacht je een scala aan verrassende en interessante muziekkeuzes. Vaak lees je dat hipsters naar alternatieve muziek luisteren. Dit schept verwachtingen en aangezien ik zelf ook niet vies ben van een alternatief deuntje was mijn interesse snel gewekt. Hoe ontnuchterend is dan die koude douche die je over je heen gestort krijgt als je je verdiept in de muziek waar hipsters naar luisteren. Een groot deel van het hipstervolk luistert in "trendy " clubs naar muziek van zwaar overschatte dj’s. Feitelijk heeft dit kinderlijke geluid niks met muziek te maken. De dj’s produceren geluiden die rechtstreeks uit een flipperkast lijken te komen en waarbij de hipstertjes massaal hun handen in de lucht werpen met hun duizenden vriendjes en vriendinnetjes. Mainstreamer kun je het niet krijgen. Een pastoraal klinkend pareltje waarvan de melodieën rechtstreeks uit een brandend kampvuur in een afgelegen donker woud lijken te komen is iets wat ver buiten bereik van de hipster ligt. Het liefst consumeert hij of zij hapklare brokken vergezeld met een trendy image en op de markt gedumpt door op geld beluste muziekfabrieken. Als ik de hipster vertel dat ik op zijn of haar leeftijd bijvoorbeeld luisterde naar The Cocteau Twins, wiens magistrale nummer Grail Overfloweth op hun debuutalbum Garlands me, zonder inneming van stimulerende of hallucinerende middelen, een gevoel van volmaakte spiritualiteit gaf, dan hebben ze uiteraard geen idee waar ik het over heb. Helaas moet ik de hipster op basis van hun muziekkeuze een zeer dikke min geven.
Maatschappelijk bewustzijn
Omdat de hipster op bovenstaande terreinen niet heeft voldaan zouden ze zich nog lichtjes kunnen revancheren op het terrein van maatschappelijk bewustzijn. Hier slaan ze echter de plank volkomen mis. De hipster meent het alleenrecht hier op te hebben. Hij of zij zou zich daadwerkelijk bekommeren om bijvoorbeeld de milieuproblematiek. Dan doen ze echter voornamelijk bij hun “hier moet je gezien worden borrels”. Met een gemiddelde van minimaal acht vliegbewegingen per jaar kun je een hipster niet echt groen noemen, maar meer een exponent van een groep die een bovengemiddelde CO2-voetafdruk achterlaat op onze aarde. Ze menen ook alles van andere culturen te weten en te begrijpen. Dat heb ik ook altijd vreemd gevonden. Ik ben dol op andere culturen, ik ga graag op onderzoek uit. Ik weet echter niet alles en sommige dingen begrijp ik ook niet. Dat maakt mij een mens. De hipster doet ons echter geloven dat hij of zij de hele culturele wereld in zijn binnenzak heeft. Misschien op de praatstoel, maar niet als ze zich weer terugtrekken in hun kleine, bekrompen wereldje. Helaas moet ik de hipster op basis van hun maatschappelijk bewustzijn een dikke min geven.
Na mijn betoog kunnen we een eindbalans opmaken. Uiteraard zijn er meerdere speerpunten die te gebruiken zijn voor onze analyse. Ik ben van mening dat we aan de hand van hierboven behandelde punten tot een realistische, meer tegen de waarheid aanschurkende definitie van een hipster komen.
Een hipster is een leeghoofdig mens die door gebrek aan visie en persoonlijkheid verkrampt zich een alternatieve levensstijl probeert aan te meten om de wereld te laten zien een afkeer te hebben van de mainstream cultuur. Aangezien het hen echter totaal ontbreekt aan enige kennis van zaken en originaliteit slaan ze keer op keer een modderfiguur en ontwikkelen ze zich juist tot voorlopers van de mainstream cultuur. Hierdoor zijn ze verworden tot de natte droom van menig marketeer die de zich door de trechter van het leven worstelende hipster ziet als een ideale prooi overbodige hippe producten te slijten.
Foto : realdutchfood.com
Reacties
Een reactie posten