Unique selling Points zijn unieke eigenschappen van een product of
dienst ( of mens ) die het onderscheidend moeten maken van andere producten of
diensten uit dezelfde branche. Marketeers proberen het USP zo sterk mogelijk te
profileren met als doel de consument te beïnvloeden zodat deze voor hun product
of dienst kiest. Bij de meeste makke schapen werkt dit uitstekend, echter niet
bij mij. Als men mij naar links probeert te bewegen ga ik naar rechts.
Een zogenoemd Unique Selling Point is voor mij een reden het product of
de dienst niet af te nemen. Voor mij is het een Unique not selling point, een
UNSP. Zoals ik schreef is het USP, of in mijn geval UNSP toepasbaar op mens,
product of dienst. Ik zal ter verduidelijking enkele voorbeelden met u
doornemen.
Mens – Deel 1
Op een hete zomerochtend
liep ik door de Hoogstraat in Rotterdam. Ik werd besprongen door een knul met
een nogal beroerd kapsel. Zijn infantiele gedrag en kinderachtige kledij
oogden hem waarschijnlijk jonger dan hij in werkelijkheid ik was. Enthousiast sprong hij in mijn comfortzone
en nadat ik twee passen naar achter had gedaan ontwikkelde er zich een soort
van gesprek.
‘Een hele goede morgen mijnheer op deze prachtige ochtend, hoe gaat het
met u?’
‘Ik heb een dijk van een kater
en ik prefereer momenteel een partij donkere wolken boven deze onaardse felle
zon. In mijn geval kunnen we dus niet spreken van een hele goede morgen.’
‘Dan boft u dat u mijn pad kruist, want ik ga deze morgen omturnen tot
een hele goede morgen voor u.’
Ik fronste mijn
wenkbrauwen en keek hem strak aan. Er viel me iets op aan zijn hoofd. Bij een
normaal mens valt het haar als het ware vanaf de kruin aan weerszijden naar
beneden. Het hoeft niet per se gespiegeld te vallen, maar meestal zit er wel
een bepaalde symmetrie in. Zijn kapsel hing echter uit het lood. Het tweede wat
me opviel was dat de kleur van zijn huid niet matchte met de kleur van zijn
haar. Intuïtief voel je aan als iemand een toupet heeft. Dat was het geval bij
deze knaap. Zijn toupet lag op zijn hoofd als een treurig bosje zeewier op een
verlaten strand.
Bassie ( aangezien ik
zijn naam niet wist noem ik hem gemakshalve zo vanwege zijn clowneske gedrag ) werd
lichtjes nerveus omdat ik niks zei en naar zijn haarstukje staarde. Het kon zijn
dat ik het door mijn kater allemaal niet meer zo helder zag, maar ik kon me niet aan de indruk onttrekken dat zijn toupet lichtjes aan het drijven was.
Pareltjes zweet gleden langs zijn slapen richting zijn bovenlip en bleven daar
hangen. Ongemerkt probeerde hij zijn lippen te tuiten zodat de druppels een
duwtje kregen en hun baan konden vervolgen. Ik bleef hem strak aankijken en zag
zijn toupetje drijven op zijn hoofd. Het had hetzelfde effect als een pluisje
watten op een biljartbal.
‘Ik heb een fantastische aanbieding voor u mijnheer.’
Hij toverde een folder
tevoorschijn waarin surrealistische eigenschappen van een nieuwste smartphone
werden getoond.
‘De laatste versie heeft immens veel geheugen, maakt fantastische foto’s
en bezit een uitgekiende handgreep. Als u nu beslist krijgt u het apparaat voor
achthonderd in plaats van achthonderdenvijftig euro.’
Ik haalde mijn Samsung
mobiel tevoorschijn die ik ruim negen jaar geleden voor vijftien euro had
gekocht bij de inmiddels ter ziele gegane Kijkshop. Een telefoon met als enige
moderniteit een sms-functie. Ik meldde hem dat ik inclusief mijn Nikkon
Spiegelreflexcamera met een 18-55mm en 55-200mm lens nog steeds vierhonderd
euro goedkoper uit was dan zijn aanbod.
Van nature ben ik een
aimabel mens en zeker niet gewelddadig. Ook ik heb echter mijn grens en deze begint
waar mensen mij aanraken. Bassie maakt de catastrofale fout me in zijn
enthousiasme bij mijn schouders te pakken en me zachtjes naar zich toe te
trekken. In een flits zag ik het hoofd met de drijvende toupet en de
getuite lippen op me afkomen. Ik haalde Bassie neer met een flitsende kopstoot
en hij belandde op zijn billenpartij. Krijsend als een speenvarken stond hij op
en rende de Hoogstraat af richting de Coolsingel. Ik heb Bassie niet meer
gezien en heb het vermoeden dat zijn loopbaan als straatventer die ochtend
pardoes is beeindigd.
Zijn fout in het hele proces
was dat hij nutteloze USP’S probeerde te koppelen aan een product. In plaats
van een leuk verkooppraatje te houden en daarvan een USP te maken werden zijn
USP’S voor mij UNSP’S. Al had hij er staan
pronken met een uitdraai van Lenin’s ‘Wat
te doen? ’, dan was ik hem waarschijnlijk nog straal voorbij gelopen vanwege
zijn niet deugdelijke presentatie en het niet juist hanteren van de correcte
USP’S.
Mens – Deel 2
Ik heb wel eens contact gehad met een recruiter, intercedent of weet ik veel hoe zo’n
verborgen werkloze heet. Ik stond ingeschreven op hun website, een site waar de
joie de vivre vanaf spetterde. Het was een vergaarbak van geweldige banen,
interessante kansen en gelukkige gezichten. Het paradijs was er niks bij
vergeleken. Aangezien ik ook wel eens onderdeel van zo’n setting wilde
uitmaken, aanvaardde ik gretig zijn aanbod te komen sparren over een mogelijk
zeer interessante, dynamische functie voor mij. Hij had het idee dat deze baan mij
op het lijf geschreven was. Omdat ons enige contact ooit bestond uit een
uitwisseling van een CV, was ik zeer nieuwsgierig geworden en vroeg me af wat
onze Freud hier allemaal uit had gehaald.
De eerste ontmoeting met
Freud was helaas een bittere pil. Er was weinig over van de jonge, frisse knaap
wiens blik me zo veelbelovend aanstaarde op de website. Ik keek in de ogen van
een gekwelde vent met een over zijn schouders meekijkende burn-out. In plaats
van joie de vivre rook hij naar uitgedoofde sigaar. De vraag ‘hou jij van Oud-Hollandse spellen?’ lag
op mijn lippen, aangezien er een gigantische kegel uit zijn mond kwam.
Hij begroette me met de
onvermijdelijke stevige handdruk en keek me strak in de ogen. Levenslessen die
hij ongetwijfeld had opgedaan bij de eerste de beste buurthuis cursus ‘hoe maak ik een daadkrachtige indruk?’ Ik had het nu al wel
gezien.Toch besloot ik het spel nog even mee te spelen. Ik beantwoordde zijn
‘daadkracht ‘met een week handje en gleed met mijn tong langs mijn lippen.
De vraag ‘ wat breng jij mee? ‘ beantwoordde ik met
‘ een gezonde dosis sarcasme en een lage
tolerantiegraad.’
De inmiddels uitgeholde
vraag ‘ wat breng jij mee? ‘
irriteert me mateloos. Wat ik mee bracht was uitgebreid op mijn CV te lezen.
Freud had zijn huiswerk niet goed gedaan.
Ik zag zijn adamsappel op
en neer gaan, een symptoom van het wegslikken van angst. De tijd was gekomen
dat Freud daadwerkelijk ging raaskallen.
‘Gezien de opbouw van jouw cv zijn wij van mening dat jij perfect binnen
deze dynamische organisatie past. Jouw profiel geeft wat wij vragen. Het
stempel mensen mens kleeft aan jou en daarom willen wij je voordragen voor deze
functie bij bedrijf X.’
Aangezien hij in meervoud
praatte keek ik om me heen om te zien welk wonderkind het kantoor was
binnengetreden. Het was en bleef echter akelig stil.
‘Je praat over wij. Wie is er nog meer in deze besluitvorming gekend?’
‘Ik spreek
over wij als in een metafoor, de totale organisatie bedoelend.’
Freud lachte lichtjes
hysterisch en ik kon me voorstellen dat dat metafoor verhaal niet uit zijn
eigen brein ontsproten was en hij het ergens had opgepikt.
‘Als de ganse organisatie achter mijn kandidatuur staat, dan wil ik
graag even een rondje in het bedrijf maken om dit te verifiëren.’
‘Dat zal
moeilijk worden’ piepte Freud en er verscheen een zenuwtrek om zijn mond.
'Maak je geen zorgen. Vertrouw me, dit bedrijf en de functie gaan je heel
gelukkig maken. ‘‘Mijn geluksmomenten bestaan uit een Meesterwerk van Tolstoj onder het genot van een Smoked Porter van tien procenten met op de achtergrond de sacrale klanken van Albinono’s ‘Adagio in G minor. ‘ Wat ga jij, het bedrijf en de functie brengen om dit zalige geluksmoment te benaderen, laat staan te overtreffen?! ‘ zei ik met verheffende stem.
‘Alsjeblieft, vertrouw op me, ‘ hijgte Freud. ‘Ik ben een man die denkt in kansen. ‘
‘Dan kunnen we elkaar de hand schudden. Ik denk namelijk ook in kansen. De kans dat ik jouw oorlelletjes aan je reet spijker als je me geen rondleiding geeft is 103 procent. ‘
Freud’s adamsappel ging als een stuiterbal tekeer en ik zag dat hij het breekpunt naderde.
‘Ik………………………pppppfffffffffffffffffffffffttttttttttttt. ‘
Als een langzaam
leeglopende opblaaspop zeeg Freud ineen, happend naar adem als een vette brasem
op het droge. Hij was flauwgevallen.
Ik beschouwde dit moment
als einde gesprek en toog naar de lift om me weer naar het land der levenden te
begeven..
De baan an sich was
geeneens zo slecht nog niet. In plaats van deze op de markt te zetten met
behulp van realistische USP’S wist Freud dit door zijn belachelijke gedrag voor
mij om te buigen tot een UNSP. Al had hij staan zwaaien met een verhandeling
van Stalin’s Moskouse Processen, dan
had me dat nog niet over de streep getrokken. Waar het gros van de mensen de
onzin die Freud verkondigde in USP’S gretig zou absorberen stootte het mij af
en werden het UNSP’S.
Product
Zout & Water
Tijdens marketinglessen
doolt regelmatig het woord propositie rond.
Dit nogal gewichtig klinkende woord is niets meer dan de manier waarop een
product of een dienst in de markt wordt gezet. Dit gebeurt middels het
accentueren van de sterke punten van het product of de dienst. Die sterke
punten zijn de inmiddels bekende Unique Selling Points.
Homogene producten zijn producten
die weinig tot niets van elkaar verschillen en in de ogen van veel mensen
dezelfde producten zijn. Het hierboven genoemde zout en water zijn hier twee
voorbeelden van. Welk water je ook drinkt, het is één pot nat en zout blijft
zout, waar het ook vandaan komt. Desondanks hebben handige marketeers een scala
aan USP’S losgelaten op deze twee producten. Dit heeft uiteraard nul effect op
mij gesorteerd, stabiel als ik ben. Het murw geslagen klapvee is echter massaal
door de knietjes gegaan voor de grootst mogelijke onzin. Er worden
woekerprijzen betaald voor producten die de natuur gratis verstrekt.
In een liter zeewater zit
ongeveer vierendertig gram zout. Ik ga u niet voorrekenen hoeveel liter zeewater
en dus zout de aarde bevat. U kunt van mij aannemen dat het erg veel is. Genoeg
om alle zoogdieren op aarde een permanente hoge bloeddruk te bezorgen. Gezien
de wet van de grote getallen kunnen we de conclusie trekken dat de kostprijs
voor zout zo goed als tegen het nulpunt aan zou moeten schurken en de
verkoopprijs nihil zou moeten zijn. Echter niks van dit.
Om het product toch
enigszins aantrekkelijk op de markt te kunnen lozen is er een berg aan USP’S
toegevoegd met als doel de prijs zo hoog mogelijk op te drijven en de mens er
zoveel mogelijk van te laten eten. De USP’S hebben allemaal betrekking op het
gezonde effect van zout. Dit contrasteert echter met de werkelijkheid, want
algemeen bekend is dat teveel zout slecht voor de gezondheid is.
Enkele voorbeelden van
USP’S voor zout die me spontaan invallen zijn :
·
Bestrijdingsmiddel van stoornissen in de
klierfuncties.
·
Het onttrekken van vocht aan weefsels.
·
Middel ter behandeling van keelpijn of
tandvleesontstekingen.
·
Bestrijding bij ontsteking van het
neusslijmvlies.
·
Neusspoelmiddel bij Yoga.
·
Conserveringsmiddel.
·
Fungerend als zoutbad bij aandoeningen als acne,
infecties van de huid, insectenbeten, vaatziekten,artritis en reuma.
·
Stimulering bloedsomloop.
·
Hydratering van de huid.
·
Verlichting gewrichtsproblemen.
·
Regeneratievermogen.
·
Exfoliëren van de huid.
·
Gunstige invloed op spier – en zenuwstelsel.
·
Genezen van psoriasis.
·
Genezen van struma.
Uiteraard zijn de USP’S
aan mij niet besteed. Mijn jaarlijkse bezoekje aan de zee eindig ik met het
vullen van drie twee liter flessen
zeewater. Ik distilleer het water thuis en scheid 6 x 34 gram zout = 204 gram
zout van het water. Het zout voor het komende jaar is dan weer voor niks
binnen.
Ik kan meteen een
bruggetje naar water maken. Ook nu zijn de USP’S niet van de lucht. Een USP als
het op peil houden van de waterhuishouding of het schoonspoelen van de nieren
is nog wel te billijken. Echter het hydrateren en soepel maken van de huid gaat
mij echt iets te ver. U kent ze wel de dwazen op kantoor die de hele dag
een flesje verre van goedkoop water aan hun mond zetten terwijl het spul gratis
en voor niks op het toilet te verkrijgen is. Ze hopen hiermee het eeuwige leven
te omarmen en tevens hun huid te hydrateren tot een glanzende bronzen massa.
Een huid die er vaak door ouderdom en zonnebank uitziet als een uitgedroogde
zeem of lederen zadeltas. Het rectaal inspuiten van The Niagara Falls zou daar
nog geen verandering in aan brengen. Mensen die een glas water al na een uur al
weggooien omdat het te oud zou zijn, slikken moeiteloos reclamepraatjes over
water dat na miljoenen jaren in de grond te hebben gezeten nu in hun fles zit.
Het water zit vol met futuristische mineralen en schijnt zalvende werkingen te
hebben op het zenuwstelsel. Je gaat haast respect krijgen voor de marketeers
die het toch maar bewerkstelligen dat het klootjesvolk en masse dure flesjes
water koopt.
Hoe anders ben ik. Ik
haal mijn water uiteraard gewoon gratis uit de kraan.
DIENST
Een dienst is herkenbaar aan
het feit dat er gehandeld wordt in niet – fysieke goederen. Meestal gaat de
handel wel gepaard met goederen en producten maar dit dan zijn bijzaken van de
dienst. Een simpel voorbeeld is een bezoekje aan de kapper. U koopt niet de gel
die in uw haar wordt gesmeerd, maar de handeling dat uw haar wordt geknipt. Het
haar knippen is de dienst die u koopt. U zult begrijpen dat er vaak veel
overlapping plaats zal vinden. Heeft u last van uitgedroogd olifantenhaar, dan
is de kans groot dat u na de knipbeurt ( de dienst ) een pot gel bij de kapper
koopt. Het kopen van de gel is dan een andere economische grootheid als de lik
gel die de kapper en passant zachtjes in uw haar masseert. Raakt u opgewonden
van de massage van de kapper en biedt deze de mogelijkheid aan om bij hem de
gespannen boog te laten ontspannen, dan spreken we weer van een dienst. Tevens
spreken we dan ook van een stuk branchevervaging, maar dit doet nu even niet ter
zake.
Ik heb wel eens gebruik
gemaakt van een dienst uit een voor mij volkomen onbekende branche. Zes weken
zonder regen en veel zon hadden me enigszins geprikkeld en lichtjes hoog sensitief
gemaakt. Het was zaak mezelf weer in de goede richting te krijgen. Ik las een
folder over een bijeenkomst van een discipline waarbij globaal een
kruisbestuiving plaats zou vinden tussen Yoga en Boeddhisme met als doel het hoogste niveau van Zen te bereiken. Ik zette wat vraagtekens bij de USP’S,
maar probeerde onbevooroordeeld de materie tot me te nemen.
Ik las het hele arsenaal
aan USP’S en eerlijk gezegd zei het me allemaal niet zoveel. Ach als het zoden aan de
dijk zou zetten, wie was ik dan om dit te betwijfelen?
·
De Soetra van de Bewuste Ademhaling
·
Satthipatana Soetra
·
De Egyptische Zonnegroet
·
Zazen
·
Zazenkai
·
Kinhin
·
Sesshin
·
Advaita Vedanta
·
Tat Tvam Asi
·
Tamas
·
Paradigma
·
Logisch- discursief
·
Interbeing
·
Egalistisch
·
Chakra
·
Ashisabaki
Ik moest toegeven dat het
wel even andere koek was dan de wereld waar ik me normaal
gesproken in begeef. Het leek me echter wel een uitdaging waard.
Ik begaf me op uur U naar
een zaaltje in een verre van inspirerende buitenwijk. Ik werd ontvangen door
een ‘vrouw’ met bergschoenen, afritsbroek, wollen trui en kraaltjes in haar
paarse haar. Ze was redelijk aan de grote kant en het leek wel alsof er twee
mensen in één lichaam waren gepropt. ‘Hoe is het mogelijk ‘dacht ik nog dat iemand
die zo bezig is met het geestelijke welzijn er lichamelijk zo beroerd uit ziet. Ze
was van het type dat achter iedere gril aanloopt. Gemakshalve zal ik
haar dan ook Gril noemen. Nu hadden bij
mij eigenlijk al alle alarmbellen af moeten gaan en had ik er verstandig aan
gedaan rechtsomkeer te maken. Ik ging echter naar binnen.
Alvorens de sessie begon
was er de mogelijkheid tot het
consumeren van een versnapering. Ik ging op zoek naar een stevige Trappist maar vond echter vlierbloesemthee en koekjes van een voor mij onbestemde graansoort op mijn pad. Ik keek om me heen op zoek naar mijn sessiegenoten en besloot om
geen contact te maken. Als amateur-psycholoog had ik de analyse snel gemaakt.
Labiel en onevenwichtig was het etiket dat ik op de stumperds kon plakken.
Het ging bij
het begin meteen al fout. We moesten in een kringetje in de kleermakerszit gaan
zitten en een partner uitzoeken waarmee je een oefening moest doen. De
oefening bestond uit het elkaar vastpakken en de negatieve energie uit elkaars lichaam duwen. Een lachstuip lag bij me op de loer. Vooralsnog kon ik me gelukkig inhouden. Ik had echter al wel een probleem dus stak ik
mijn vinger op om de aandacht van Gril te trekken.
‘Zegt u het maar. Wat is uw naam, heeft u al een alternatieve naam?’
Om niet meteen een flater
te slaan noemde ik de naam van een van mijn favoriete currygerechten.
‘Saag Paneer mevrouw.’
‘Wat kan ik voor u doen Saag
Paneer ? ‘
‘Ik heb wat moeite met deze oefening mevrouw. ‘
‘In welke hoedanigheid Saag
Paneer?’
‘Ik raak geen mensen aan. Heeft u geen opblaaspop of zoiets waarop ik
kan oefenen?’
Gril kreeg blosjes op
haar wangen, vermoedelijk veroorzaakt door een ietwat stijgende bloeddruk.
Ondanks alle mooie verhalen en USP’S zag ze er zelf niet al te Zen uit.
‘Dit is niet de bedoeling. U moet samen met uw partner aan de
slag om de negativiteit uit te drijven.’
‘Ik ben alleen in staat het hoogste punt van Zen te bereiken als ik niet word aangeraakt.’
Schoorvoetend ging Gril
akkoord en kon ik aan de slag met mijn fictieve partner.
Het nadeel van een
fictieve partner is dat er letterlijk geen weerstand is. Ik zag mijn
sessiegenoten duwend, zuchtend en zwetend aan de slag. Uiteraard wilde ik niet
achterblijven en enthousiast duwde ik in het luchtledige om me heen. Vanwege het ontbreken van
weerstand rolde ik voorover en belandde met mijn volle gewicht op het
scheenbeen van een sessiegenoot. Hij zag er al niet al te gelukzalig uit, maar na
onze botsing was het helemaal kommer en kwel. Ik hoorde het bot kraken en de beste
man krijste het uit als de Duivel die in brand staat. Zijn vriendin, die vanaf
de eerste minuut al geen hoge dunk van me had, rende op me af en begon tegen me
uit te varen. Rekening houdend met haar breekbare gestel, begon ik
haar met zakjes vlierbloesemthee te
bekogelen in plaats van met mijn vuisten te bewerken. Het uitgemergelde lijf werd achterover gegooid en viel tegen Gril
aan. Gril had haar honderdenveertig kilogram niet meer in bedwang en viel met haar volle gewicht tegen
iemand anders aan. Tijdens de val maakten haar kralen striemen in het
gezicht van een sessiegenoot. De emoties liepen nu hoog op en het gejank was niet
van de lucht. Er ontstond een kluwen reutelende, rollende en vechtende meute.
Ik had inmiddels wel door dat ik op deze stek het hoogste niveau van Zen niet
zou bereiken en pakte mijn biezen.
Op de fiets naar huis
richting het centrum genoot ik van het leven om me heen. Het was inmiddels begonnen te regenen en het rook lekker fris. Kwetterende vogeltjes, de geur van nat asfalt
en een opdoemende mist deden me in staat van volkomen rust belanden. Op de een
of andere manier had de sessie me toch nog wat opgeleverd.
Ook hier waren USP’S weer
UNSP’S. Het verschil is wel dat ik in dit geval de dienst daadwerkelijk
consumeerde en hierdoor hard op de feiten werd gedrukt. Vooralsnog blijf ik
zelfstandig nadenken en bepaal ik zelf wat ik mooi of niet mooi vind.
Foto : dreamtime.com
Reacties
Een reactie posten