Doorgaan naar hoofdcontent

Stream of Consciousness

 



Stream of Consciousness ( stroom van bewustzijn ) is een literaire techniek waarbij de gedachtegang van een personage wordt beschreven. Gezien de vele associaties en gedachtesprongen leidt dit tot een zinsbouw met een fragmentarisch karakter. Het zo goed als ontbreken van interpuncties kan de tekst een vervreemdend effect bezorgen. Deze schrijfstijl, die de lezer een kans geeft een kijkje te nemen in de interne monologen van het personage, levert een onbeschrijflijke leeservaring op voor de lezer.  U zit zeer diep op het personage waarbij een alwetend perspectief verbleekt als een ijsbeer die in een bak chloor heeft gelegen. Voor schrijvers biedt deze techniek de mogelijkheid dieper in de psyche van de personages te duiken. Kleine lieden met een eenvoudige, bekrompen geest zullen niet meer zien dan het warrige relaas van een krankzinnige. Uiteraard schaar ik u niet onder deze lezers en zult u mijn proza hieronder op waarde weten te schatten. Het bekendste voorbeeld uit de wereldliteratuur waarbij deze techniek is gebruikt is Ulysess van James Joyce, maar dat weet u uiteraard al.


Bij deze presenteer ik u met zeer veel trots de wereldprimeur van mijn tekst op basis van de verteltechniek Stream of Consciousness. Het is de beschrijving van een bezoekje van me aan de meubelboulevard op tweede paasdag.

Godverdomme!!! Godverdomme!!! Schuif zo de file in wat is het druk en wat is het heet de warmste Pasen sinds 1712 en ik moet zo nodig naar Alexandrium een Billy kopen bij Ikea rij nou eens door man ik heb niet eeuwen de tijd allejezus vertraging van een half uur op zo’n klein kutstukkie even kijken dan kom ik om 1300 uur aan op Alexandrium gelukkig ik ben er bijna parkeerterrein bijna vol alleen de dure plekken zijn nog over hé parkeerwachter wat kost dat ik ben zo moe ik ben nu al zo ontzettend moe ik voel aan mijn klompen dat ik een verkeerde keuze heb gemaakt krijg nou wat tien euro voor een uur parkeren mijn God wat een geld nou we zijn binnen wat een volk loopt hier rond vet vadsig morsig met van die hebberige blikken ik zie nergens een Ikea het is net in de middag en ze schuiven al van die grote hamburgers naar binnen halve liters cola erbij het kan niet op loop niet tegen me aan idioot ik heb het nog steeds warm en niet naar mijn zin waar is die klote Ikea nou ik heb alle winkels nu wel gezien daar een plattegrond hoe kan dat nou er staat geen Ikea op even naar de servicedesk hallo waar is de Ikea wat zeg je nou ze hebben hier geen Ikea de dichtstbijzijnde is Delft ik ga toch niet helemaal naar Sufstad voor Billy wat denk je zelf is er geen ander in de buurt hier word je gestoord van wat is dat voor service hoe digitaler de wereld wordt hoe onpersoonlijker leefde we nog maar in de jaren vijftig alhoewel ik er niet heb geleefd wat een prachtige tijd moet dat zijn geweest prakkie om zes uur kopje koffie om half acht muziekje op boekje lezen en lekker om tien uur naar bed op mijn lijf geschreven wat zegt ze ook een Ikea bij Barendrecht naast Zuid ik ga toch niet naar Zuid man levensgevaarlijk het terrein van wiet verschraald bier en zakkenrollers ik heb het werkelijk helemaal gehad hier ik ga naar huis twintig euro voor parkeren wat een verspilling nee niet weer file drie kwartier vertraging wat een verloren dag niks is gelukt hop auto parkeren voordeur open deur dicht gordijnen dicht op de bank zitten en een dubbel bruine van Westmalle open trekken rust eindelijk rust…………………………………zucht.


Foto : Raymond Swaep




Reacties

Populaire posts van deze blog

Trammetje 8

  Ik ben woonachtig in een stad die voornamelijk bekend staat om diens uiterlijk van glas en staal. Als niets ontziende speren schieten torens van glas, staal en beton de lucht in. Toch heeft mijn stad oude wijken waar de geschiedenis nog voelbaar en zichtbaar is. Een van die wijken is het Oude Noorden. Deze wijk is gelegen tussen de Noordsingel, de Bergweg, Noorderkanaalweg, Soetendaalsekade, Zwaanshals, Zwaanshalskade en de Zaagmolenkade. Een nauwe stadswijk omringd door een gordel van groen langs de Rotte en de Noordsingel. E r is iets met deze wijk. Als er afscheid wordt genomen van de zomer en de dagen korter en korter worden gebeuren er dingen die niet te begrijpen zijn. Mensen die het hebben meegemaakt en het hebben proberen te verklaren zijn volkomen krankzinnig naar het gekkenhuis afgevoerd. Hoewel ik zelf nooit getuige ben geweest van vreemde gebeurtenissen kan ik me daar wel iets bij voorstellen. Vooral als ik tegen zonsondergang op één van mijn lievelingsplekken sta: op de

Dat is dan vijfentwintig cent.

    Ik loop richting de Coolvest, draai me om en kijk de Raamstraat in. Nog een paar weken en dan wordt de Zandstraatbuurt gesloopt. Eindelijk heeft Burgemeester Zimmerman dan zijn zin gekregen. De paupers zullen als ratten uit hun holen verjaagd worden. De krotten worden gesloopt en een nieuw stadhuis en modern postkantoor zullen ervoor in de plaats verschijnen. Er moet een stadsboulevard van allure komen. Het zal mij benieuwen. Wat zal ik de wijk gaan missen. Ontelbare uren heb ik er in de groezelige bierhuizen doorgebracht met een glas donker bier in mijn hand en een pak kaarten in mijn binnenzak. Het leven hier ligt mijlenver van dat van mij aan de Leuvehaven. De wereld van de Zandstraatbuurt, de wereld van de sloebers, alcoholisten, souteneurs, hoeren en ander gespuis. Ik veracht ze, maar oh wat heb ik ze nodig om me goed te voelen. Het geluk heeft me toegelachen  vanavond  tijdens het kaarten. Minstens vijfentwintig guldens rammelen in mijn zak. De laatste partij hebben ze me mo

Schipper mag ik overvaren?

  “Twee keer een overtocht, dat is dan samen zeven euro en vijftig cent mijnheer.“ “ Zeven euro vijftig voor twee tickets mijnheer.“ “ Euh….Sorry? Wat? “ “Voor de overtocht. Zeven euro vijftig.“ “Ja natuurlijk. Hier. Ik was even aan het dagdromen.“ “Zijn we weer op aarde eenzame fietser?,“ hoor ik achter me. Ik draai me om en kijk in het lachende gezicht van Ome Beertje. Op zijn blakende hoofd zit een pet van Sankt Pauli. “Je zat zeker weer in een andere dimensie,“ grijnst hij. “Een soort van Ome Beertje hahaha." Ome Beertje is mijn grote vriend. We kennen elkaar al zo lang dat we eigenlijk niet meer weten wanneer we in elkaars leven zijn verschenen. We hebben dezelfde humor en houden beide van contempleren. Ome Beertje beheerst het contempleren tot in de finesses en heeft mij er veel over geleerd. “De mens is een dwaasheid “ zeggen we altijd. “De mens wil altijd meer, maar meer is niet altijd beter.“ zeggen we ook vaak. Ondanks het feit dat de mensen steeds maar o