Hersenspinsels van Raymond Swaep, de eenzame fietser.

  “Twee keer een overtocht, dat is dan samen zeven euro en vijftig cent mijnheer.“ “ Zeven euro vijftig voor twee tickets mijnheer.“ “ Euh….Sorry? Wat? “ “Voor de overtocht. Zeven euro vijftig.“ “Ja natuurlijk. Hier. Ik was even aan het dagdromen.“ “Zijn we weer op aarde eenzame fietser?,“ hoor ik achter me. Ik draai me om en kijk in het lachende gezicht van Ome Beertje. Op zijn blakende hoofd zit een pet van Sankt Pauli. “Je zat zeker weer in een andere dimensie,“ grijnst hij. “Een soort van Ome Beertje hahaha." Ome Beertje is mijn grote vriend. We kennen elkaar al zo lang dat we eigenlijk niet meer weten wanneer we in elkaars leven zijn verschenen. We hebben dezelfde humor en houden beide van contempleren. Ome Beertje beheerst het contempleren tot in de finesses en heeft mij er veel over geleerd. “De mens is een dwaasheid “ zeggen we altijd. “De mens wil altijd meer, maar meer is niet altijd beter.“ zeggen we ook vaak. Ondanks het feit dat de mensen steeds maar o

We zitten weer in de mooiste periode van het jaar. De dagen zijn kort en guur en de huizen en straten zijn vergeven van sfeerverhogende kerstlichten. Nog twee en een halve week en dan vieren we de geboorte van de Gezalfde. Over deze twee dagen wil ik het even met u hebben. Niet speciaal over de Gezalfde, maar over het kerstdiner. Het kerstdiner is voor veel mensen het hoogtepunt, maar voor nog meer mensen het dieptepunt van het jaar. In juni krijgen ze bij het idee alleen al rode vlekken in de nek. Wees gerust. Ik neem u dit jaar bij de hand zodat uw kerstdiner dit jaar een grandioos succes gaat worden.   We kennen ze allemaal wel, de klassieke kerstgerechten. Ik denk dan aan Beef Wellington, gestoofde eendenbout, met appels en kastanjes volgestouwde kalkoen, gemarineerde zalm, garnalencocktail, varkenshaas, rollade, tutti frutti, ossenhaas, pasteitjes, paling in het groen, chocolademousse en ga zo maar door. Prachtige gerechten die echter ook veel voorbereiding en stress veroorzaken

  Ik ben een zeer ambitieus mens en haal elke dag weer het beste uit mezelf. Iedere dag pomp ik de nodige kennis in mijn hoofd en deze belezenheid heeft ervoor gezorgd dat ik een oneindig brede horizon heb. Op de een of andere manier heeft deze belezenheid weinig raakvlakken met het duffe werk dat ik meestal doe. Met andere woorden :  de belezenheid blijft totaal onzichtbaar. Ook in het bedrijf waar ik jaren geleden werkzaam was trad die onzichtbaarheid op de voorgrond. Ik werd naar een korte cursus “ ambitie tentoonspreiden “ gestuurd. Het groepje bestond uit zeven mensen. Ik en zes her en der in den lande opgescharrelde ambitieloze organismen uit diverse organisaties. Ze straalden wel ambitie uit. Blije gezichten en gekleurde mantelpakjes maakten van de dames personages in een niet passende omgeving. De mannen waren ook zeer voorspelbaar gekleed. Nadat na jaren de afzichtelijke driekwart broek uit het straatbeeld was verdwenen werden we geteisterd door een nieuwe look die vooral werd

  Wat zijn het toch prachtige tijden. Ik zat zonet op de fiets om een handvol broden te scoren toen ik werd gegeseld door een hartverwarmende hagelpartij. De wind veegde de donkergrijze luchtpartijen van links naar rechts en de kale takken van de beuken, iepen en eiken zwiepten heen en weer dat het een lieve lust was. Bij de bakker kwamen de overheerlijke geuren van speculaas, pepernoten en borstplaat me tegemoet. De Goedheiligman is vorige week ongeschonden in Gorinchem aangekomen en niets weerhouden hem en zijn Pieten ervan om er weer een fantastisch feest van te maken. U gaat de komende dagen ongetwijfeld diverse gedichten maken en hier wil ik het even kort met u over hebben. Om uw gedichten ietwat meer diepgang te geven heb ik voor u deze tip : Schrijf de gedichten in de eerste persoon enkelvoud, laat de Sint spreken vanuit zijn gevoel, laat hem zijn psyche tonen.   Er is uiteraard niks mis met de aanvang Sint zat te denken wat hij jou zou schenken . Het creëert echter enige af

Wij hebben een kater. Hij heet Kylo en het is een prachtig beest. Zijn vacht is gitzwart en glanst als zwarte onyx. Kylo, redelijk stevig gebouwd, is zowel vechtmachine als knuffelbeest. Hij is nogal territoriaal gericht en duldt geen andere kat, gevogelte of enig ander soort organisme in zijn buurt. Zijn territorium omvat ons huis, onze tuin en het liefst nog een paar andere tuinen erbij. Het is een paar keer goed fout gegaan met andere katten maar sinds Kylo volwassen is wagen zich nog maar weinig andere katten in onze tuin. Dat kun je niet van de duif zeggen. Duiven staan vooral bekend als ranzig, apathisch en ontzaglijk dom. Het zijn zeker niet de wonderkinderen van het dierenrijk. Op de een of andere manier stoten ze zich steeds weer aan dezelfde steen. Het aantal keren dat ik een duif uit onze tuin heb moeten verjagen om diens vege lijf te redden zijn talloos. Een tijdje geleden ging het vreselijk mis. Ik was verdiept in een stuk hoogwaardige literatuur toen ik het geluid van r