Doorgaan naar hoofdcontent

Het berenjong

 


Mensen die net zijn begonnen met schrijven worden vaak geconfronteerd met kreten als : ‘Schrijven is schrappen ’, ‘Show don’t tell, ’  'Laat de lezer zelf invulling doen.’

Wat wordt hier nu precies mee bedoeld? Het komt er simpelweg op neer dat teveel informatie die je de personages meegeeft aan de lezer een nadelig effect veroorzaakt. Het tot in den treure oplepelen van emoties van de personages zal je lezers doen afhaken. Hoe vaak leest u niet een verhaal en een personage, of het nu de protagonist of de antagonist is, verveelt u stierlijk omdat u alles over hem/haar al weet, voelt. 

Laat ik u een simpel voorbeeld geven. Een zéér hongerig personage heeft net bij Kentucky Fried Karton een stuk uitgedroogde kip gekocht. Het goedje valt, tot zijn verbazing en woede, niet helemaal lekker.

 Hij nam een hap van de uitgedroogde kip en voelde het bloed uit zijn gezicht trekken. Zijn maag draaide zich tien keer om en de rillingen liepen over zijn lijf. Woede maakte zich van hem meester. Hij krijste in het rond terwijl hij over zijn nek ging. ‘Ik ga deze hele tent in elkaar raggen,’ brieste hij. Hij sloeg met zijn vuist op de toonbank en de vuist begon te gloeien als een open haard. ‘Au, au, ‘brieste hij. ‘Dat doet pijn. ‘

U ziet het. Heel veel informatie, maar het blijft een personage van bordkarton.

Hoe het ook kan ziet u in het onderstaande fragment.

Hij nam een hap van de droge kip en voelde meteen dat het mis was. De wereld draaide om hem heen. Voordat hij door zijn hoeven zakte sloeg hij hard op de toonbank. Het laatste wat hij hoorde was : Hou hem vast!

U ziet het. Er is veel minder bekend over dit personage. Er is geschrapt, minder verteld en u kunt een eigen invulling geven.

Ik heb een jaar met deze methodes geworsteld en ben toen gaan schrijven. Het resultaat is mijn roman ‘Het berenjong. ‘ Een druistig berenjong beleeft een groot avontuur in gemengde loof – en dennenbossen.

Vol trots presenteer ik u bij deze mijn debuutroman ‘Het berenjong.

Het berenjong liep door het donkere bos. Plots vloog er een ekster uit de boom en deze prikte hem met zijn snavel in de bibs. GROOAARRRRR brulde het berenjong en hij………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..


Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

De Vieze Mensen

Elk jaar zie ik weer met angst en beven de zomer tegemoet. Ik haat de zomer. Het is vaak warm, droog en licht en ik hou meer van kou, vocht en donker. Ik ben dat oeverloze gezwam als de zon weer een paar dagen schijnt in de zomer ook zo zat.   ´ Lekker weer zeg.´ ´ Zeker! Het is genieten. ´ ´Heerlijk dadelijk terrasje pakken met een lekker glaasje wijn erbij. ´ ´Morgen lekker naar het strand. ´ ´Ik was er zo aan toe. ´ ‘ Van die regen word je maar sombertjes. ‘ ‘ We hebben dit wel verdiend. ‘ Mijn angst voor de zomer komt   ook door de gedragsverandering bij veel mensen. Als een ontpopte rups gooien ze bij een temperatuurtje van vijfentwintig graden of meer de kleding van zich af. Tijdens mijn vele fietstochtjes boven de vijfentwintig graden zie ik ze aan alle kanten tevoorschijn komen, de half blote mensen,………..de Vieze Mensen. Ik zet een paar situaties voor u op een rij waarbij het ontmoeten van Vieze Mensen gegarandeerd is. Pleziervaart...

De Lage Landen

  Ik ben woonachtig in de Lage Landen. Dit gebied is gelegen in het uiterste noordwesten van Europa. De Lage Landen wordt door de Fransen Les Pays Bas genoemd en dat bevreemdt me aangezien het gebied hoog in het Avondland gelegen is. Een andere benaming voor het gebied is Nederland waarbij het woord neder verwijst naar laag. Ook zo'n vreemde gewaarwording. Woorden schieten tekort om de schoonheid van Nederland – de Lage Landen, ingesloten door de Noordzee en de Atlantische oceaan en in het zuiden grenzend aan Engeland, te omschrijven, maar ik zal het toch proberen. Taalkundig heeft het land een meervoud en een enkelvoud, om het even hoe u het wilt gebruiken. Ik woon in de Lage Landen in de Lage Landen, maar als u vindt dat ik in Het Lage Land in de Lage landen woon dan is dat uw goed recht. Nederland heeft een indrukwekkende kustlijn die laveert tussen ruig en pittoresk. De Lage Landen zijn bergachtig en hebben alleen in het midden een wat vlakkere strook. Hier zijn de twee grootst...

Trammetje 8

  Ik ben woonachtig in een stad die voornamelijk bekend staat om diens uiterlijk van glas en staal. Als niets ontziende speren schieten torens van glas, staal en beton de lucht in. Toch heeft mijn stad oude wijken waar de geschiedenis nog voelbaar en zichtbaar is. Een van die wijken is het Oude Noorden. Deze wijk is gelegen tussen de Noordsingel, de Bergweg, Noorderkanaalweg, Soetendaalsekade, Zwaanshals, Zwaanshalskade en de Zaagmolenkade. Een nauwe stadswijk omringd door een gordel van groen langs de Rotte en de Noordsingel. E r is iets met deze wijk. Als er afscheid wordt genomen van de zomer en de dagen korter en korter worden gebeuren er dingen die niet te begrijpen zijn. Mensen die het hebben meegemaakt en het hebben proberen te verklaren zijn volkomen krankzinnig naar het gekkenhuis afgevoerd. Hoewel ik zelf nooit getuige ben geweest van vreemde gebeurtenissen kan ik me daar wel iets bij voorstellen. Vooral als ik tegen zonsondergang op één van mijn lievelingsplekken sta: op...