Mensen die net zijn begonnen met schrijven worden vaak geconfronteerd met
kreten als : ‘Schrijven is schrappen ’, ‘Show don’t tell, ’ 'Laat de lezer zelf
invulling doen.’
Wat wordt hier nu precies mee bedoeld? Het komt er simpelweg op neer dat teveel informatie die je de personages meegeeft aan de lezer een nadelig effect veroorzaakt. Het tot in den treure oplepelen van emoties van de personages zal je lezers doen afhaken. Hoe vaak leest u niet een verhaal en een personage, of het nu de protagonist of de antagonist is, verveelt u stierlijk omdat u alles over hem/haar al weet, voelt.
Laat ik u een simpel voorbeeld geven. Een zéér hongerig personage heeft net bij Kentucky Fried Karton een stuk uitgedroogde kip gekocht. Het goedje valt, tot zijn verbazing en woede, niet helemaal lekker.
U ziet het. Heel veel informatie, maar het blijft een personage van bordkarton.
Hoe het ook kan ziet u in het onderstaande fragment.
Hij nam een hap van de droge kip en voelde meteen dat het mis was. De wereld draaide om hem heen. Voordat hij door zijn hoeven zakte sloeg hij hard op de toonbank. Het laatste wat hij hoorde was : Hou hem vast!
U ziet het. Er is veel minder bekend over dit personage. Er is geschrapt, minder verteld en u kunt een eigen invulling geven.
Ik heb een jaar met deze methodes geworsteld en ben toen gaan schrijven. Het resultaat is mijn roman ‘Het berenjong. ‘ Een druistig berenjong beleeft een groot avontuur in gemengde loof – en dennenbossen.
Vol trots presenteer ik u bij deze mijn debuutroman ‘Het berenjong.
Het berenjong liep door het donkere bos. Plots vloog er een ekster uit de boom en deze prikte hem met zijn snavel in de bibs. GROOAARRRRR brulde het berenjong en hij………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
...zag een olifant met een grote snuit en die blies het verhaaltje uit.
BeantwoordenVerwijderenAllejezus! Hoe kom je er op? Chapeau!
Verwijderen