Het werd vorige week wereldkundig gemaakt : Nederlanders
beginnen een gesprek vaak over het weer. Dit verbaast me niet, want dat wist
ik al decennia. Nu worden er onderzoeken aan gewijd die moeten aantonen wat
daar de reden van is. Weggegooid geld, ik kan het u zo vertellen. De meeste
mensen zijn fantasieloos en hebben werkelijk niks te vertellen. Wat voor hallucinerende
proza over het weer en aanhangende onderwerpen ik iedere dag hoor, het is
ongekend. Ik zal er eens een paar voor u op een rij zetten.
Het zonnetje schijnt. Dat hebben we wel verdiend.
Ik heb het wel eens eerder aangekaart, maar het is gewoon not done om een verkleinwoord voor de zon te gebruiken. Het is een immens hemellichaam waarvan de oppervlakte je doet duizelen. Ik ben vooral gefascineerd door de frase Dat hebben we wel verdiend. Wat is in vredesnaam de reden dat wij, die hier de ganse dag de nectar van de welvaartsmaatschappij opslurpen, dit hebben verdiend? Dit is toch een contradictie met de hoofdletter C? Wij verdienen niks, nederigheid is het wat wij verdienen. De mensen die deze onzin verkondigen verdienen een eenzame opsluiting in een van vocht druipende grot tot ze volkomen krankzinnig zijn geworden en voor de eeuwigheid kunnen worden opgesloten in het gekkenhuis.
Gisteren was het zomer, vandaag is het weer herfst.
Deze uitspraak, die ik notabene halverwege de lente heb gehoord, doet je draaien van absurditeit. De enige dag van het jaar waarop je deze uitspraak kunt doen is de eerste dag van de herfst. U begrijpt ongetwijfeld dat de idioot die zit zei de zonnige dag als een zomerdag bestempelde en de regenachtige dag als een herfstdag. Dit is volkomen waanzin. Zomerdagen en herfstdagen bestaan uit zonnige dagen en regenachtige dagen. Je kunt op een regenachtige lentedag niet zeggen dat het herfst is. Je schopt hiermee de fundamenten van alle klimatologische theorieën in stukken. De gestoorde die dit heeft gezegd zou je moeten vastbinden op een stoel, met de kleren aan onder een koude douche zetten en zeggen : Zo voelt een regenachtige herfstdag aan.
Sombertjes hè?
Dit is wel een van mijn favorieten. U begrijpt ongetwijfeld wat het stuk ongeluk die dit gezegd heeft bedoelt met deze holle frase. De zon schijnt niet, er hangen donkere wolken, het is somber. Dat is een conclusie die je gewoon niet kan trekken. Feitelijk bepaal je hiermee dat ieder mens vindt dat het somber is als de zon niet schijnt terwijl er genoeg mensen zijn die opfleuren bij het ontbreken van de zon en het voortrazen van donkergrijze wolken. Ondergetekende bijvoorbeeld. Degene die deze wartaal heeft geuit zou je eigenlijk in een net gegraven kuil moeten werpen, deze dichtgooien en dan roepen : Dit is somber!
Gisteren zaten de terrassen vol, vandaag zal dat minder
zijn.
Het mislukte mens die dit heeft geroepen heeft zichzelf eigenschappen toegedicht die het niet heeft. Ik hoorde deze uitspraak op een donderdagochtend waarop de zon niet scheen. De woensdag daarvoor had de ganse dag de zon geschenen en bleken de terrassen vol te hebben gezeten. ( Ik heb dat niet zelf geconstateerd, want ik zit nooit op een zonnig terras. Ik weet het van foto’s ) Niemand, zo goed als niemand is in staat in de toekomst te kijken. Op donderochtend 9.30 uur kun je nooit weten of de terrassen die dag wel of niet vol zullen zitten. De knurft die dit had gezegd vertelde ik ook dat ik de enige ben die in de toekomst kan kijken. ‘Hoe dan?’ vroeg hij nog. ‘Ik voorspel dat over vier seconden jouw verstandskiezen over de natuurstenen van de Oude Haven zullen stuiteren’ waarna ik hem neerhaalde.
Dit waren zomaar enkele voorbeelden. Ik zou nog dagen door kunnen gaan als ik zou willen. De wereld is vergeven van holle frasen die het documenteren waard zijn.
Foto : Raymond Swaep
Reacties
Een reactie posten