Ik ben dol op fietsen, vooral als het woon - werkverkeer
en ritjes door mijn mooie Rotterdam betreft. Over dit laatste ga ik nog
schrijven maar vooralsnog maak ik een uitstapje naar Delft.
Het pittoreske Delft is de plaats waar ik op kantoor
zit. Ik zit echter op kantoor in het zuiden van Delft in de buurt van de Makro
en deze omgeving is op zijn zachtst gezegd wat minder pittoresk. De afstand van
mijn huis naar het kantoor is bijna dertien kilometer Vijf keer per week fiets
ik op en neer en het is al achttien jaar Groundhog Day. Je komt eigenlijk
onderweg non stop dezelfde mensen tegen. De onverstoorbare bikkelaars, zoals
ik, die door weer en wind in hun alledaagse kloffie iedere dag weer hun tochtje
maken en de mooi weer fietsers. De mooi weer fietsers hebben prachtige fietsen en gelikte sportkleding. Ze tonen vanaf begin april, als de temperatuur weer boven de
tien graden uitkomt, hun misselijkmakende smoelwerken en zoeven je aan alle
kanten voorbij. Vanaf begin oktober zie je ze ook niet meer, het is dan
gewoonweg te frisjes voor ze. In de tussentijd haken ze regelmatig af bij
windkracht drie of meer, bang om van de fiets te vallen en af te breken.
Het kortste traject is Gordelweg, Klein Polderplein,
het prachtige Oud Overschie en via lintdorp de Zweth duik ik dan de polder in.
Binnen een afstand van pak ´m beet zestien kilometer vind je een
kosmopolitische stad, een oud hollands polderlandschap en een Anton Pieck –
achtig stadje dat uit zijn voegen barst van historie en cultuur. Er is geen VVV
of toeristenbureau die deze unieke combinatie van USP`S., ofwel Unique Selling
Points, gebruikt ter promotie. Out of the Box denken zou hier zeer welkom zijn. Misschien moet ik er maar eens iets over schrijven.
Nu we in Delft zijn beland wil ik u ergens op
attenderen. In Delft woont een zekere Marcel de Wit, een Delftenaar in hart en
nieren. Marcel heeft fabelachtige proza geschreven in de vorm van magistrale columns. Het
meesterwerk is vorm gegeven in een boekje met de titel "Autoluw en andere
Delftse verhalen ". Op meesterlijke wijze fileert Marcel zijn eigen
psyche en en passant neemt hij het sociale, culturele en maatschappelijke leven
in Delft onder de loep. Ik verplicht u uiteraard nergens toe, maar ik zou het
gewoon gaan lezen.
Er zit een einde aan mijn fietstochtjes te komen .Het
bedrijf waar ik voor werk gaat ter ziele. De activiteiten worden waarschijnlijk
overgenomen door de concurrent, gesetteld
op ruim tweehonderd kilometer van Delft. Dit betekent normaal gesproken einde
verhaal voor de meeste mensen en ' vol verwachting ' zien we de individuele
afrondende gesprekken tegemoet. Het ter ziele gaan is, zoals u zult begrijpen,
niet het gevolg van het aaneenrijgen van successen. Er is inderdaad wel sprake
van het aaneenrijgen, maar dan van mislukkingen. Dit in combinatie met totaal
mislukt leiderschap, het ontbreken van visie en strategisch inzicht heeft
geresulteerd in de huidige erbarmelijk situatie.
We zitten nog wel in het pand, maar zijn niet meer de
eigenaar. De nieuwe eigenaar gaat van de buitenruimte een betaalde
parkeerplaats maken. Wij mogen nog een paar maandjes de kantoorruimte huren,
maar daarna worden we vriendelijk verzocht niet meer terug te komen. Het
is een komen en gaan van arbeiders met allerlei apparatuur en wagentjes. Mijn persoonlijke dieptepunt vond vrij recent plaats. Er was een soort van slotgracht gegraven met
een loopplankje erover heen. Al balancerend op het plankje moest je je
daarover voortbewegen om bij je fiets te komen. Mijn eerste poging ging nogal
houterig en een arbeider keek me aan en ik beantwoordde zijn lege holle blik.
Ik vroeg me af of hij ooit van het Communisme had gehoord. De
leer volgens welke “ de arbeidersklasse
in opstand moet komen tegen de kapitaalbezitters ten einde een evenredige
verdeling te creeëren van de productiemiddelen en de kapitaalmiddelen. Ik
had niet het idee dat hij op de hoogte was. “ Gaat het “ ? vroeg hij. Een warm
gevoel maakte zich van me meester. De arbeider mag dan misschien de arbeider
niet meer zijn, hij zorgde er wel voor dat ik met frisse moed op mijn fiets de
polder in reed.
Reacties
Een reactie posten